ระหว่างคนที่อยู่ใกล้กันแต่รักกันไม่ได้ กับคนที่รักกัน แต่ต้องอยู่ห่างไกล.....

ผมเคยถามหลายคนนะครับ ว่า
ระหว่าง "คนที่อยู่ใกล้กันแต่รักกันไม่ได้"กับ "คนที่รักกันแต่อยู่ไกลกัน" ว่าอันไหนมันเจ็บกว่ากัน
"เป็นมากกว่าเพื่อนได้ไหม ?" นี่คงเป็นประโยค ที่คนที่อยู่ใกล้กันแต่รักกันไม่ได้ ฟังแล้ว น่าจะจี๊ดมากๆ
"เคยคิดถึงเราบ้างไหม?" ประโยคนี้คงสร้างความเจ็บปวดให้กับคนที่รักกัน แต่ห่างไกลกันเหลือเกิน
คนที่อยู่ใกล้กัน แต่รักกันไม่ได้ มันคงจะเจ็บกว่า เพราะเห็นหน้ากันทุกวัน มันก็คงต้องเจ็บทุกวัน ทุกเวลาที่เห็นหน้า
แต่...... จะมีใครรู้บ้างไหมว่า  คนที่รักกันมาก แต่กลับต้องอยู่ไกลกัน มันเจ็บ ทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที ที่คิดถึง ซึ่งยิ่งรักมาก ก็ยิ่งคิดถึงมาก ยิ่งคิดถึงมาก
มันก็ต้องทนเจ็บแทบตลอดเวลาที่หายใจเลยทีเดียว
คนที่อยู่ใกล้กัน แต่รักกันไม่ได้ เขาคงต้องรอไปเรื่อยๆ เรื่อยๆไป
แต่...... คนที่อยู่ห่างกันหล่ะ รักกันแทบตาย แต่ไม่ได้เจอกันแล้ว เค้ายังควรจะหวังอะไรกับความรักที่มีอยู่ได้ อย่างน้อย การได้ รอ ก็ยังมีความหวังกับปลายทางข้างหน้า
ผมคิดว่า อย่างมาก ในเมื่อรักไม่ได้ ก็แค่แยกห่างกัน
แต่...... รักกัน แต่ไม่สามารถเจอกันได้ เค้าควรจะทำยังไงความเจ็บปวดนั้นถึงจะหายไป
ตอนแรก ผมเคยเจ็บปวดกับการที่หลงรักคนใกล้ตัว ที่ไม่สามารถเป็นจริงไปได้ ผมเคยคิดว่ามันคือสิ่งที่เจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว
แต่เมื่อผมได้สัมผัสความเจ็บปวด กับคนที่ผมรัก(แต่เค้าอาจจะไม่ได้รักผม) แต่ไม่สามารถที่จะเจอหน้า หรือพบ หรือแม้แต่จะได้คุย 
ความรู้สึกมันช่างต่างกันมาก อย่างที่ผมบอกไปแล้ว  คนที่อยู่ใกล้กัน แต่รักกันไม่ได้ อย่างน้อย ผมก็มีความสุข เวลาได้เห็นหน้า ได้เจอ ได้คุย
แต่ เมื่อต้องห่างกับคนที่รัก .....ทุกอย่างมันเหมือนว่างเปล่า สิ่งที่ทำได้เพียงอย่างเดียว
คือ รอให้ความเจ็บปวด ค่อยๆกัดกินหัวใจไป

Credit http://heij.exteen.com/20090616/entry